Roodkapje is Rotterdam's local laboratory for
ART X LIVE X FOOD and everything in between
12 April 2025
Zware Noten: OMEN, Canilla, &the, The Schuffel, De Kraters, Clara Lissens, Lankhaar, Beestmerambacht
20:30-01:45 | Tickets!doors open 20:00
De zware noten die uiteindelijk in zee vielen en vrijelijk wegdreven naar nieuwe oorden.
Zoals de kokosnoten van palmbomen de zee in drijven en elders wortel schieten.
Zware noten is een avond vol met spontane muzikanten en performers. In real time delen ze hun muzikale experimenten van filosofische concepten van levenslust. Vrij naar het boek Echtzeit musik berlin, self-defining a scene.
Zware noten biedt vrije ruimte voor artistieke creativiteit en flexibele muzikale kunst.
De broers Aswin en Rowan van As organiseerden deze avond, knopen hem aan elkaar en trappen af met een verrassende openingsshow.
Waar je bij thuiskomst nog even flink moet bijkomen met een borreltje.
Een avond met een hele zware noot, gepresenteerd door Rowan en Aswin van As.
OMEN
Omen is the solo project of Australian artist Hannah Schiefelbein. Performing a moody strain of minimal wave she’ll take you for a sojourn in the melancholic backwaters of your mind. Her scrapbook of sound holds songs and noise, drones, field recordings, tape loops, and other gritty meanderings.
Canilla
Canilla is a newly sculpted project by Norwegian sound artist and instrument builder Camilla Vatne Barratt-Due. Frequently composing for dance and theatre productions she develops sonic fields that often includes electronics and live coded synthesis merged with materials from her extensive accordion collection. Canilla's performative installations have been presented in museums and theatres as well as sound-art, dance and music festivals in Germany, Denmark, Spain, Sweden, UK and Norway. She was recently chosen for SHAPE 21 – a European platform for innovative music and audio visual art.
&the
FFO: Crywank, Lankum, Vashti Bunyan
Partially rough-edged, partially intricate, &The weave songs with toil and care, like a sturdy and comforting hug or a blanket when you're napping on the couch. We may not be allowed to use the word 'cute' for adults, so we have to search diligently for an alternative designation. 'Endearing'? 'Adorable'? 'Lovely'? The word 'heartwarming' might be somewhat worn out by frequent use? (3voor12 review of Murf Murw Festival)
The Schuffel
De haan uit het zuiden
Met kreten die overwaaien
En koppen kort te maaien
Met tonen om op te teren
Die In een disbalans je maag omkeren
Simone Schuffelen (1994) made in Zuid-Limburg based in Rotterdam, NL. She describes herself as a strawberry picker, court jester, artist, performer, and full-time human and lover. With a generous dose of humor, Simone presents her artistic reflections on current events and societal structures through her performances and interventions. In 2021, Simone won the Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in Maastricht. Her work has been performed and exhibited at Paradiso Amsterdam, SCHUNCK in Heerlen, Bonnefanten Museum Maastricht, and De Fabriek in Eindhoven.
De Kraters
De Kraters is een eenmans-synthband, op stokoude pre-midi analoge synths en drumcomputers. De muziek bestrijkt het sprectrum van 80’s synthwave en synthpunk tot 90’s electroclash: van Grauzone en DAF naar Diana Ozon en Z.S.K.A. naar I-F en Legowelt. Niets is voorgeprogrammeerd, alles is live: toetsen rammen, knoppen tweaken, zingen en solo’s, grooven, pompen en stampen.
Clara Lissens
Clara Lissens, Based in Antwerp, is a musician and multidisciplinary artist.
In her universe, empty shells blow out abstracted messages. Attempting to shape the void. Clara manages to merge pop and Dadaist approaches in alluring songs. Intuitively layered synths combined with repetitive vocals, trigger feelings as joyous as they are gloomy. She playfully deploys her identity, hoping to create a meeting place to the tones of experimental pop music.
Lankhaar
Als Lankhaar een steen was, was het glanzend en massief. Als Lankhaar een schip was, kwam er geen stoom uit de kieren van het vooronder. Als Lankhaar een droom was, wist je alleen nog het begin. Lankhaar is wat een deur is voor een mat, een mens voor een paraplu, een winterse dag voor een straal zonlicht. Lankhaar is een stabiel individu dat zijn morele kompas heeft behouden en geen interesse heeft in klank of samenzijn. Nee, dat is niet Lankhaar! Lankhaar vermijdt de grenzen van grenzen, de randen van ruimte en de dieptepunten van hoogte. Lankhaar! Kort! Haar! Lankhaar! Wat houdt jou weg!? Zonder je klanken en je dingen… Laat ons met rust, Lankhaar! eLankhaar helpt niet! Lankhaar laat die bal liggen! Lankhaar van je rug! lankhaar aan! Lankhaar goed zo! Lankhaar staat, via stilte en afwezigheid, symbool voor de voltooide herinnering. Kijk, daar is Lankhaar niet! Slaven van de stilte, meesters van het geluid! Daar is Lankhaar niet! De kinderen beginnen te praten... de bal rolt naar binnen... de ochtend breekt aan... Lankhaar? Blijf weg, blijf weg! Wanneer het zich niet in de hand heeft, is het onsportief, verachtelijk, zwak, traag, niet in staat om te manoeuvreren, je te doorzien, je te peilen, je te ontmoedigen, je belachelijk te maken en op onverklaarbare wijze voorspellingen te doen. Als een gewone mens. Treurnis
met Hans. Uitvaart met Job! Verdriet met hemd. Een herdenking met Lankhaar! Wat een prachtig visioen! En toen? Geen Lankhaar! De rust duurde voort. Altijd als de storm ging liggen, zag ik het wazig: De rust zou blijven duren zonder Lankhaar.
Beestmerambacht
Is de autobiografische naam van de nieuwe muzikale samenwerking van Mike Moonen, Rowan van As, Vincent Bijleveld, en Frank Koolen. De eerste jamsessie ging hartstikke lekker en dat werd meteen een uitgave op bandcamp plus daarbij een video. Samples vliegen je om de oren scherp uitgekozen door Blod Heinie (Mike Moonen), Rowan gaat los op zijn trompet en orgel, Vincent op zijn gitaar, en Frank kan verdomd goed zingen, teksten plukken ze uit de muziekgeschiedenis, uit een kookboek van jazzartiesten bijvoorbeeld. Ze lijmen vanavond de acts aan elkaar met vrolijke, maar zware noten.
Zoals de kokosnoten van palmbomen de zee in drijven en elders wortel schieten.
Zware noten is een avond vol met spontane muzikanten en performers. In real time delen ze hun muzikale experimenten van filosofische concepten van levenslust. Vrij naar het boek Echtzeit musik berlin, self-defining a scene.
Zware noten biedt vrije ruimte voor artistieke creativiteit en flexibele muzikale kunst.
De broers Aswin en Rowan van As organiseerden deze avond, knopen hem aan elkaar en trappen af met een verrassende openingsshow.
Waar je bij thuiskomst nog even flink moet bijkomen met een borreltje.
Een avond met een hele zware noot, gepresenteerd door Rowan en Aswin van As.
OMEN
Omen is the solo project of Australian artist Hannah Schiefelbein. Performing a moody strain of minimal wave she’ll take you for a sojourn in the melancholic backwaters of your mind. Her scrapbook of sound holds songs and noise, drones, field recordings, tape loops, and other gritty meanderings.
Canilla
Canilla is a newly sculpted project by Norwegian sound artist and instrument builder Camilla Vatne Barratt-Due. Frequently composing for dance and theatre productions she develops sonic fields that often includes electronics and live coded synthesis merged with materials from her extensive accordion collection. Canilla's performative installations have been presented in museums and theatres as well as sound-art, dance and music festivals in Germany, Denmark, Spain, Sweden, UK and Norway. She was recently chosen for SHAPE 21 – a European platform for innovative music and audio visual art.
&the
FFO: Crywank, Lankum, Vashti Bunyan
Partially rough-edged, partially intricate, &The weave songs with toil and care, like a sturdy and comforting hug or a blanket when you're napping on the couch. We may not be allowed to use the word 'cute' for adults, so we have to search diligently for an alternative designation. 'Endearing'? 'Adorable'? 'Lovely'? The word 'heartwarming' might be somewhat worn out by frequent use? (3voor12 review of Murf Murw Festival)
The Schuffel
De haan uit het zuiden
Met kreten die overwaaien
En koppen kort te maaien
Met tonen om op te teren
Die In een disbalans je maag omkeren
Simone Schuffelen (1994) made in Zuid-Limburg based in Rotterdam, NL. She describes herself as a strawberry picker, court jester, artist, performer, and full-time human and lover. With a generous dose of humor, Simone presents her artistic reflections on current events and societal structures through her performances and interventions. In 2021, Simone won the Hermine van Bers Beeldende Kunstprijs in Maastricht. Her work has been performed and exhibited at Paradiso Amsterdam, SCHUNCK in Heerlen, Bonnefanten Museum Maastricht, and De Fabriek in Eindhoven.
De Kraters
De Kraters is een eenmans-synthband, op stokoude pre-midi analoge synths en drumcomputers. De muziek bestrijkt het sprectrum van 80’s synthwave en synthpunk tot 90’s electroclash: van Grauzone en DAF naar Diana Ozon en Z.S.K.A. naar I-F en Legowelt. Niets is voorgeprogrammeerd, alles is live: toetsen rammen, knoppen tweaken, zingen en solo’s, grooven, pompen en stampen.
Clara Lissens
Clara Lissens, Based in Antwerp, is a musician and multidisciplinary artist.
In her universe, empty shells blow out abstracted messages. Attempting to shape the void. Clara manages to merge pop and Dadaist approaches in alluring songs. Intuitively layered synths combined with repetitive vocals, trigger feelings as joyous as they are gloomy. She playfully deploys her identity, hoping to create a meeting place to the tones of experimental pop music.
Lankhaar
Als Lankhaar een steen was, was het glanzend en massief. Als Lankhaar een schip was, kwam er geen stoom uit de kieren van het vooronder. Als Lankhaar een droom was, wist je alleen nog het begin. Lankhaar is wat een deur is voor een mat, een mens voor een paraplu, een winterse dag voor een straal zonlicht. Lankhaar is een stabiel individu dat zijn morele kompas heeft behouden en geen interesse heeft in klank of samenzijn. Nee, dat is niet Lankhaar! Lankhaar vermijdt de grenzen van grenzen, de randen van ruimte en de dieptepunten van hoogte. Lankhaar! Kort! Haar! Lankhaar! Wat houdt jou weg!? Zonder je klanken en je dingen… Laat ons met rust, Lankhaar! eLankhaar helpt niet! Lankhaar laat die bal liggen! Lankhaar van je rug! lankhaar aan! Lankhaar goed zo! Lankhaar staat, via stilte en afwezigheid, symbool voor de voltooide herinnering. Kijk, daar is Lankhaar niet! Slaven van de stilte, meesters van het geluid! Daar is Lankhaar niet! De kinderen beginnen te praten... de bal rolt naar binnen... de ochtend breekt aan... Lankhaar? Blijf weg, blijf weg! Wanneer het zich niet in de hand heeft, is het onsportief, verachtelijk, zwak, traag, niet in staat om te manoeuvreren, je te doorzien, je te peilen, je te ontmoedigen, je belachelijk te maken en op onverklaarbare wijze voorspellingen te doen. Als een gewone mens. Treurnis
met Hans. Uitvaart met Job! Verdriet met hemd. Een herdenking met Lankhaar! Wat een prachtig visioen! En toen? Geen Lankhaar! De rust duurde voort. Altijd als de storm ging liggen, zag ik het wazig: De rust zou blijven duren zonder Lankhaar.
Beestmerambacht
Is de autobiografische naam van de nieuwe muzikale samenwerking van Mike Moonen, Rowan van As, Vincent Bijleveld, en Frank Koolen. De eerste jamsessie ging hartstikke lekker en dat werd meteen een uitgave op bandcamp plus daarbij een video. Samples vliegen je om de oren scherp uitgekozen door Blod Heinie (Mike Moonen), Rowan gaat los op zijn trompet en orgel, Vincent op zijn gitaar, en Frank kan verdomd goed zingen, teksten plukken ze uit de muziekgeschiedenis, uit een kookboek van jazzartiesten bijvoorbeeld. Ze lijmen vanavond de acts aan elkaar met vrolijke, maar zware noten.